Τρίτη 26 Αυγούστου 2014

Δεν νιώθεις αρκετή; Ναι, αλλά για ποιον;

 Είμαι ένα χάλι.
Μια αποτυχία.
Όσο σκληρά και αν προσπαθώ, όσα και αν προσφέρω, δεν είμαι αρκετή.
Το σπίτι είναι πάλι χάλια (το ίδιο και τα μαλλιά μου) και τα παιδιά ζητάνε πάλι κέικ και έχω ξεμείνει από αυγά.
Πραγματικά μπορώ να νιώσω το σπίτι να βρομίζει. Σαν να έχω αισθητήρες στη μοκέτα.
Προσπαθώ να αποστασιοποιηθώ για μια στιγμή. Μόνο για μια στιγμή, γιατί αμέσως μετά αγχώνομαι και ακολουθεί μια κρίση ψυχασθένειας.

Δεν θέλω να μεταμορφώνομαι σε Χάλκ( ξέρετε αυτό το τεράστιο πράσινο πράγμα). Απλά συμβαίνει από μόνο του.
Γιατί νιώθω έτσι; Γιατί δεν νιώθω αρκετή; Ούτε για τα παιδιά μου, ούτε για τον άντρα μου, ούτε για τους φίλους μου, ούτε για το σπίτι και ούτε για το Θεό;

Μετά έρχεται μια άλλη στιγμή.
Μια στιγμή ηρεμίας.
Τα μωρά κοιμούνται ή είναι από τις λίγες φορές που παίζουν ήσυχα, το κέικ που ψήνεται στο φούρνο έχει μοσχομυρίσει σε όλο το σπίτι και μόλις έχω τελειώσει το σιδέρωμα. Νιώθω τόσο ωραία και αναρωτιέμαι. Αναρωτιέμαι,όχι μόνο για μένα αλλά και για τις φίλες μου, τις απανταχού γνωστές μου μαμάδες και για σένα που διαβάζεις αυτή τη στιγμή.
Λες ο Θεός να έκανε λάθος; Αμφιβάλλω ότι έκανε λάθος δίνοντας στα παιδιά σου τη μαμά που τους έδωσε.
Σπαταλάμε τόση ενέργεια και τόσο χρόνο στο να κατηγορούμε τον εαυτό μας, που είναι , αλήθεια, εξουθενωτικό και ψυχοφθόρο. Ο Θεός δεν έκανε σίγουρα λάθος που σε έκανε αυτήν που είσαι. Ό,τι και αν είσαι. Φτάνει απλά να είσαι ο εαυτός σου και Αυτός θα αναλάβει όλα τα υπόλοιπα.

Και αν ποτέ πιστέψεις ότι η ζωή σου πρέπει να αλλάξει για να είσαι ευτυχισμένη, ξανασκέψου το και θα δεις ότι κάτι τέτοιο θα ήταν μεγάλο ψέμα.
Πράγματι δεν χαμογελάω συνέχεια, αλλά η αλήθεια είναι ότι χαμογελάω με τόσα όμορφα μικρά πράγματα κάθε μέρα της ζωής μου. Της τρελής, αγχώδους, εκτός ορίων μερικές φορές, αλλά όμορφης ζωής μου.

Εντάξει δεν είμαι τέλεια. Κάνω πάρα πολλά λάθη, αλλά είμαι ακριβώς εκεί που ήθελε ο Θεός να είμαι και είμαι σίγουρη ότι μου έδωσε ό,τι χρειάζομαι για να τα βγάλω πέρα.

Είμαι ένα χάλι. Ένα όμορφο, γλυκό χάλι που δεν θα το άλλαζα με τίποτα.
Και ναι δεν είμαι αρκετή. Δεν είμαι αρκετή για μένα. Όλοι οι υπόλοιποι αρκούνται σε αυτό που είμαι.
Και όλα είναι καλά. Ίσως είναι μια απάντηση σε όσα με απασχόλησαν στο παλιότερο post  Εσύ είσαι το λιμάνι τους;

Μπείτε στον κόπο να δείτε την ταινία "Mom's night out", απ' όπου και εμπνεύστηκα αυτό το άρθρο. Δείτε πόσα κοινά έχουμε όλες οι μαμάδες και χαμογελάστε όταν αναγνωρίσετε τον εαυτό σας στο πρόσωπο της τρελής πρωταγωνίστριας, που είναι και μαμά blogger.
Ανησυχητικά κοινή η ζωή μας.


 


Παρασκευή 8 Αυγούστου 2014

Ζήσε αληθινά!


Μην κάνεις τίποτα για τους λάθους λόγους.

 Κάνε αυτά που πραγματικά ξεχειλίζουν από την καρδιά σου και που νιώθεις ότι τίποτα και κανένας δεν μπορεί να σε σταματήσει.
Είναι τόσο δυνατή η θέληση και η επιμονή μας όταν έχουμε αποφασίσει για κάτι και είμαστε 100% σίγουροι.
Δεν συμβαίνει συχνά στη ζωή μας ξέρετε.
Λίγες είναι οι φορές που είμαστε απολύτως σίγουροι για τις αποφάσεις μας και οι οποίες αφορούν συνήθως σημαντικά θέματα. Για τα μικρά και τα καθημερινά είναι που έχουμε αμφιβολίες και τα σκεφτόμαστε και τα ξανασκεφτόμαστε ξανά και ξανά και που μας απασχολούν και μετά. Κάναμε σωστά ή έπρεπε να κάνουμε κάτι άλλο; Ερωτήματα και ανησυχίες στο μυαλό μας συνέχεια!

Το “Live True” ήταν μια παγκόσμια καμπάνια που ξεκίνησε για το ουίσκι Dewar’s.
Το video της καμπάνιας παρουσιάζει ανθρώπους που είτε εμπνέουν με τις πράξεις τους, είτε ψάχνουν να εμπνευστούν προκειμένου να «Ζήσουν Αληθινά».
Αυτό που κάνει τη διαφήμιση ιδιαίτερη και τόσο έντονη σε συναισθήματα, είναι η φωνή που ακούγεται να διαβάζει στίχους από το ποίημα του Charles Bukowski , “So you Want to Be a Writer?”, θέλοντας να τονίσει ότι αν κάτι δεν το επιθυμείς πολύ και για ανιδιοτελείς σκοπούς, μην το κάνεις καθόλου.
Δείτε το βιντεάκι και αφήστε το να σας ταξιδέψει και να σας προβληματίσει λίγο, όπως προβλημάτισε και μένα. Είναι ωραία να σκέφτεσαι δικές σου στιγμές και αποφάσεις του παρελθόντος με βάση αυτό.

Ταξιδέψτε λίγο στις αναμνήσεις σας και ζήστε τα πάντα αληθινά.