Καλά Χριστούγεννα!

Έξω έχει μια όμορφη καταχνιά που μοιάζει να σιγοτραγουδά τα κάλαντα. Όλα ήσυχα και σχεδόν ασάλευτα μοιάζουν να περιμένουν την αυγή. Ακόμα και η φύση περιμένει να γιορτάσει το Χριστό και να δει το θαύμα που πρόκειται να συμβεί σε λίγο. Στο σπίτι τα παιδιά ήδη κοιμούνται και τα ρούχα τους περιμένουν και αυτά στην καρέκλα, το θαυμαστό πρωινό. Οι γειτονιές με το άρωμα κανέλας και πορτοκαλιού που ξεπηδάει από τα στενά,γαλήνιες με μόνη ζωντανή εικόνα τα λαμπάκια από τα μπαλκόνια, είναι και αυτές σε αναμονή της μεγάλης μέρας.
Όλοι και όλα περιμένουν το Χριστό. Περιμένουν την αγάπη να περάσει από τις γειτονιές, να μπει στα σπίτια και μετά στις καρδιές μας. Περιμένουμε να ζήσουμε την αγκαλιά, τα φιλιά,το δόσιμο. Περιμένουμε να ανοίξουμε τα σπίτια μας, να γελάσουμε και να νιώσουμε για λίγο το μαζί.
Τι μεγάλη μέρα αλήθεια είναι αυτή που ξημερώνει; Μας αλλάζει αυτή η μέρα και μας κάνει καλύτερους. Πολύ καλύτερους.
Απλά αναρωτιέμαι γιατί να μην γιορτάζουμε το Χριστό κάθε μέρα στην καρδιά μας. Γιατί να μην μοιραζόμαστε,να μην ανοιγόμαστε, να μην χαμογελάμε κάθε μέρα; Ο Χριστός και η αγάπη είναι εδώ κάθε φορά και κάθε μέρα. Το ίδιο και τα παιδιά, οι φίλοι μας και όλοι όσοι αγαπάμε. Ο φτωχός πεινάει και άλλες μέρες και οι παππούδες μας ζουν τη μοναξιά τους κάθε λεπτό της μέρας.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους. Ας δώσουμε αγάπη για να γιορτάσουμε το Χριστό μας.